Wanneer ik eindelijk zover ben, met frisgewassen gezicht, glad gepoetste tanden en een voorlopig lege blaas plof ik blij ons bed in.
Mijn Lief lag al iets eerder en ligt vrolijk te pruttelen. Dat zachte snurken vind ik heerlijk rustgevend dus ik zal wel snel slapen.
Helaas. Mijn Lief heeft de gewoonte om zich in het dekbed te rollen, dus is er maar net een klein puntje over voor mij. Daar ben ik niet tevreden mee en voorzichtig trek ik aan dat puntje in de hoop dat het uit rekt. Dat lukt niet.
Ik kruip wat dichter tegen Mijn Lief aan, maar nog steeds heb ik wel erg weinig dekbed. Dat voelt wel erg zielig aan. Een nieuwe poging. Ik trek wat harder en rol langzaam om met het beschikbare beddengoed. In zijn slaap wikkelt hij zich nog een beetje steviger in en ik rol daardoor langzaam terug en heb uiteindelijk nog minder dekbad. Dat is het tegengestelde van wat ik wilde!
Wat nu? Ik zucht eens diep en blaas daardoor onbedoeld in zijn gezicht. Hij rolt zich spontaan om! Snel grijp ik mijn kans en het losliggende punt. Ik geef net op tijd een ruk en... hoera! Voldoende dekbed beschikbaar om me helemaal mee te bedekken.
Heerlijk lig ik onder de fluffie berg, nu kan ik gaan slapen.
Nee hoor.
Veel te warm!
Met 1 been en 1 arm buitenboord val ik uiteindelijk toch in slaap. Tussen ons in ligt een berg ongebruikt dekbed.
(Foto van David Mao)
Reactie plaatsen
Reacties