Haast haast haast! Zoals zo vaak wil ik even snel iets tussendoor doen. Nu dus op en neer naar Dordrecht. Ik heb een uur om daar op tijd te zijn. De routeplanner zegt 45 min rijden en ik rij meestal ergens een keer verkeerd. Dat ligt niet aan mij hoor! Want de routeplanster zegt namelijk de ene keer dat ik rechtsaf moet terwijl er in geen velden of wegen een afslag te zien is en de andere keer zegt ze dat terwijl ik eigenlijk al de zijstraat voorbij rij. Tja ligt het dan aan mij? Nee toch?

Hoewel ik er vanuit ga dat ik nooit meer ga afvallen wil ik toch heel graag mijn conditie op peil krijgen. Daarom huppel ik nog steeds vrolijk rond in de sportschool.

Sorry vrienden en sorry bekenden, sorry familie en sorry collega’s en buren. Het is geen kwade opzet.Zo, dat moest ik even kwijt. En ik wil gelijk even uitleggen dat de glazenwasser van het kantoorgebouw achter ons voor mij een collega is en iemand die bij mijn zus geregeld de vuilnisbak buiten zet tot mijn vrienden behoort. Mijn familie is enorm en de buren...ach daar valt de hele wijk voor het gemak onder.

Wanneer ik eindelijk zover ben, met frisgewassen gezicht, glad gepoetste tanden en een voorlopig lege blaas plof ik blij ons bed in.

Altijd gezellig en altijd verrassend. Ik geniet van zijn enthousiasme iedere keer wanneer hij me ziet. Ben ik 8 uur op mijn werk geweest dan is hij blij, dartelt om me heen, geeft een paar flinke kopstoten tegen mijn benen en als we dan ook nog gaan wandelen ben ik zijn allerbeste vriend.

Op weg naar ons vakantieadres, zo’n uur of acht in de auto, begin ik me al snel te vervelen. Mijn Lief weet dit en heeft allerlei “onderwegspelletjes” paraat zoals de gebruikelijke dieren-in-de-auto bingo, onze variant op de kentekenplaten bingo en woorden laten raden met een mond vol spekkies. Maar ook keihard meezingen met radio Nostalgie én ik mag eindeloos selfies maken met hem❣️

Wat doen we met Pasen?“Ach laten we eens naar de BuurtBingo gaan, lijkt me lachen... “ antwoord Yfke mijn altijd enthousiaste vriendin.Oke...de Bingo... daar was ik vroeger erg fanatiek én erg slecht in.Het eerste nummer lukte nog wel: nummer 14, snel zoek ik systematisch het blad af van links boven naar rechts onder. Nee, ik heb geen 14…

Mijn baas (dus niet Mijn Lief) heeft een leuk idee: we gaan de uitdaging aan om iedere dag 10.000 stappen te zetten!

Mijn leven is soms vreselijk saai en het volgend moment raast het voort en moet ik opletten dat ik mezelf niet ergens onderweg verlies.

Nu deel twee van “Het boek van Jasmine Muts” steeds dichterbij komt, wordt het tijd om de dingen serieus aan te gaan pakken. Dus zodra een fotograaf zich meldt om mij op mijn werkplek vast te leggen zeg ik volmondig “Ja, ik wil!”

Uitgezakt zit ik na een lange werkweek op de bank. Inclusief zak chips en een talentenshow op tv. Ik verbaas me, lach me rot en ben vol bewondering.Opeens komt er een twerk act. Ik ben van de generatie dat er nog niet op je hurken met billen geschud werd. Dus ik word er een beetje giebelig van.

Jasmine mag ik je draadloze schroevendraaier lenen?😇 Ja natuurlijk! Iemand die mijn geliefde accu schroeftol zo noemt mag hem gelijk lenen! Ik ruik mijn kans en bied snel aan om te komen helpen. Ik hou van klussen en mijn handige Lief is vrij, dus die kan ook mee. 💪