Achter de paardentrailer

Haast haast haast! 
Zoals zo vaak wil ik even snel iets tussendoor doen. Nu dus op en neer naar Dordrecht. Ik heb een uur om daar op tijd te zijn. De routeplanner zegt 45 min rijden en ik rij meestal ergens een keer verkeerd. Dat ligt niet aan mij hoor! Want de routeplanster zegt namelijk de ene keer dat ik rechtsaf moet terwijl er in geen velden of wegen een afslag te zien is en de andere keer zegt ze dat terwijl ik eigenlijk al de zijstraat voorbij rij. Tja ligt het dan aan mij? Nee toch?

Maar goed, 45 min rijden. Ik moet dus nu weg!!!

Ik tik de TomTom in en spring in de auto.

Zodra ik de snelweg oprij voel ik het al. Zenuwachtige energie stroomt over de weg heen. Knipperende richtingaangevers en opflitsende achterlichten. Dat belooft weinig goeds.

Inderdaad al snel sluit ik achteraan de file. Er blijkt doordeweeks gewerkt te worden. Dan mogen in het weekend de borden blijven staan, wat weer voor extra paniek zorgt voor zondagsrijders zoals ik. Gauw op de rem want te hard rijden bij wegwerkers is gevaarlijk voor hen, dat wil ik niet (en euh ja…het kan natuurlijk ook een hele dikke boete opleveren) Oh ze werken nu niet, dan weer wat gas bij geven. Oh jee, ze remmen weer voor me, zou er toch gewerkt worden? En zo gaat dat de hele tijd door. Bovendien kriskrassen andere bestuurders ook nog voor en achter mij langs. Mantra: ik word niet zenuwachtig, ik word niet zenuwachtig, ik word niet…

Tot ik uiteindelijk achter een paarden trailer kom te rijden…

Nou weet ik niet of ik het al eens met jullie gedeeld heb, maar ik ben bang voor paarden!

Ik vind ze wel mooi hoor. Maar ze zijn zo groot en sterk. En ze hebben blijkbaar ook een grote persoonlijkheid.

Dus zodra ik achter een paardentrailer aan rij denk ik alleen maar: “wat als het paard met zijn grote persoonlijkheid besluit uit te stappen?” 

Ik fantaseer daar natuurlijk meteen achteraan wat er dan allemaal kan gaan gebeuren. Maar hoe bang ik ook voor ze ben, ik zou het sneu vinden voor het paard als er ongelukken mee gebeuren. Dus ik blijf als beschermvrouwe achter zo’n paarden trailer aanrijden. In een slakkengangetje. En meestal rijden ze ook niet naar waar ik heen wil.

Nu zit in dus in Roelofarendsveen en ben nooit op tijd in Dordrecht.

Terug naar huis dan maar.

Photo by Laurent Gence on Unsplash